Zelfs de mangopit is spontaan ontkiemd
Goed geïsoleerd huis: heerlijk in de winter, maar zomers vaak een probleem
Al jaren vertel ik met een zekere trots dat ons appartement zo goed geïsoleerd is. Officieel heeft het energielabel A, maar het voelt eerder als A+++. In de winter is dat geweldig: als ik voor het slapengaan de thermostaat op 15 graden zet, daalt de temperatuur ‘s nachts zelden onder de 18 graden. Met een beetje ochtendzon warmt het huis dankzij de grote ramen razendsnel weer op naar 20 graden of meer. Comfort ten top, althans, in de koude maanden.
Sinds het begin van de zomer is datzelfde comfort omgeslagen in een benauwde situatie. Op de eerste écht warme dag, toen het buiten 30 graden werd, liep de binnentemperatuur op tot 33 graden. En sindsdien, inmiddels al weken, is het binnen niet koeler geweest dan 24 graden. De isolatie die me in de winter zo’n behaaglijk gevoel geeft, verandert het huis in de zomer in een broeikas. Zelfs een mangopit die al maanden op de vensterbank in een pot staat, is spontaan begonnen te ontkiemen. En mijn sinaasappelboompjes groeien als kool.
...en mijn sinaasappelboompjes groeien als kool
Het probleem is structureel. In Nederland bouwen we vooral met het oog op kou en energiebesparing, maar houden nauwelijks rekening met hitte. Grote ramen op het zuiden zijn ideaal in de winter, maar funest in de zomer. Passieve koelstrategieën, die in warmere landen vanzelfsprekend zijn, ontbreken vaak volledig.
In Zuid-Europa pakt men dit al eeuwenlang anders aan. Daar zie je witte muren die zonlicht weerkaatsen, kleine ramen die de warmte buiten houden en dikke stenen muren die de binnentemperatuur stabiel houden. Het is dan ook geen toeval dat mediterrane stadjes vaak bestaan uit witte doolhoven met smalle, schaduwrijke straatjes.
Ook in de tropen bouwde men vroeger met dikke muren, houten luiken en slimme ventilatie om het binnen koel te houden. Een verblijf in zo’n tropisch landhuis is vaak verrassend aangenaam. Helaas zie je dat er tegenwoordig steeds vaker wordt gebouwd met dunne betonblokken en grote glazen puien. Dus moet men ook daar steeds vaker grijpen naar de airco.
In Nederland nemen we steeds vaker onze toevlucht tot standaardoplossingen: buitenzonwering, reflecterende raamfolie, reflecterende gordijnen en ’s nachts ventileren. Maar echt effectief zijn deze oplossingen meestal niet. Het gebruik van airco’s neemt daardoor snel toe, waardoor de energiewinst van de winter in de zomer grotendeels wordt tenietgedaan.
Meer groen in de stad en rondom appartementen zou al enorm helpen. Bomen, planten en groene gevels zorgen voor natuurlijke verkoeling en schaduw. Maar structureel is er meer nodig. Met het oog op klimaatverandering en de noodzaak tot adaptatie moeten we écht anders gaan bouwen. Niet alleen met de focus op isolatie tegen kou, maar óók op bescherming tegen hitte. Denk aan lichte gevelkleuren, overstekken en luifels, natuurlijke ventilatie, materialen die geen warmte vasthouden, minder asfalt en minder donkere bestrating en vooral: veel, heel veel groen. Alleen dan kunnen we écht voorbereid zijn op de zomers van de toekomst.
...op hete kolen...
De opwarming van de aarde en de CO2-problematiek behoren tot de meest urgente vraagstukken van onze tijd. In het boek ...op hete kolen... worden de vele aspecten van klimaatverandering en CO2-uitstoot op een begrijpelijke manier uitgelegd. Het boek biedt een uitgebreide verzameling van bekende en minder bekende informatie, verrijkt met persoonlijke ervaringen. Versnipperde milieukwesties worden samenhangend gepresenteerd; pittige en controversiële meningen worden niet uit de weg gegaan.
Misschien vind je dit ook interessant
Maak van stikstofgebieden landelijk woongebied
Enkele maanden geleden schreef ik over de stikstofproblematiek (depijnboom - stikstof). Schadelijke stikstofverbindingen zoals ammoniak en stikstofoxiden zorgen voor natuurvervuiling, biodiversiteitsverlies en waterverontreiniging. Maar naast analyse is het nu tijd om te handelen. Wat als we stikstofgevoelige landbouwgronden deels omvormen tot landelijk woongebied met een natuurverplichting?
Witte waterstof: een onverwachte speler in de energietransitie
De wereld worstelt met klimaatdoelen en energietekorten. Nederland kiest intussen voor een opvallende koerswijziging: de bouw van nieuwe kerncentrales. Een onderwerp dat sinds de jaren tachtig vrijwel onbespreekbaar was, ligt nu weer op tafel – zonder groots maatschappelijk debat, zonder massale protesten. Onze oosterburen hebben daarentegen juist besloten alle kerncentrales te sluiten.
Zou jij een houten huis kopen?
De clichés rond houten huizen zijn hardnekkig. Ze zouden minder stevig zijn, snel in brand vliegen, gevoelig zijn voor houtworm of na een paar jaar beginnen te rotten. Toch blijkt uit de praktijk dat veel van deze vooroordelen allang niet meer kloppen.